صطلاح «ایمنی جمعی» در اصل مربوط به واکسیناسیون‌های گسترده در برابر بیماری‌های واگیر است. هنگامی با واکسیناسیون درصد بالایی (۶۰ درصد) از یک جمعیت نسبت به بیماری مصون می‌شوند، زنجیره انتقال بیماری شکسته می‌شود و افراد غیر مصون نیز به طور غیر مستقیم نفع می‌برند و به بیماری مبتلا نمی‌شوند.
البته اگر در اجرای این شیوه، باید افراد آسیب‌پذیر مانند سالمندان بالای ۷۰ سال را برای مدتی طولانی (شاید ماه‌ها) از طریق فاصله‌گیری اجتماعی و نگهداشتن در خانه در برابر بیماری حفاظت کرد. مقامات دولتی انگلیس می‌گویند با دست یافتن به «ایمنی جمعی» می‌توان شیوع بیماری را کنترل کرد و از بازگشت «موج دوم» بیماری در زمستان بعد جلوگیری کرد.
همچنین قرار است فقط افراد بستری‌شده با علائم شدید در بیمارستان‌ها آزمایش شوند.
موفقیت این شیوه در گرو آن است که بتوان شیوع ویروس کرونا را به افراد کم‌خطر مانند جوانان محدود کرد و افراد پرخطر مانند سالمندان برای مدتی دراز در خانه نگهداشت، گرنه ممکن است در اوج شیوع بیماری شمار افراد نیازمند مراقبت‌های ویژه از تخت‌های در دسترس پیشی گیرد. به خصوص که افراد بیمار ممکن است نیاز به بستری طولانی داشته باشند.
در مقابل بسیاری از کارشناسان از جمله سازمان جهانی بهداشت هم با این شیوه مخالف هستند و در مقابل شیوه کشورهایی مانند کره جنوبی، سنگاپور،هنگ‌کنگ و تایوان را در مهار بیماری توصیه می‌کنند. این شیوه به خصوص در کره جنوبی که در ابتدا میزان بالایی از شیوع را داشت، توانسته است روند انتشار ویروس را مهار کند.
این کشورها از ترکیبی از فاصله‌گیری اجتماعی و نظارت شدید و انجام آزمایش در مقیاس وسیع استفاده کرده‌اند. در چنین حالتی نمودار شیوع بیماری «پهن می‌شود» (شیب آن کاهش می‌یابد) یعنی نقطه اوج یا پیک موارد بیماری هم به تدریج رخ می‌دهد و هم خیلی بالا نمی‌رود، در نتیجه بیمارستان‌ها با هجوم بیماران و اشباع ظرفیت‌شان مواجه نمی‌شوند.
به نظر می‌رسد شیوه کره جنوبی موفق بوده و توانسته است مانع انتشار بیشتر بیماری در این کشور شود.
باید در انتظار ماند و دید شیوه انگلیسی چه سرنوشتی پیدا می‌کند.
نظر شما